ميراث شهدا

سالها از پايان جنگ مي‌گذرد . جنگي که خرابي‌هاي زيادي به بار آورد و بر ويرانه‌هاي به ارث رسيده از حاکمان جور ، بخصوص خاندان پهلوي افزود .
کشوري که قبل از ويراني‌هاي جنگ هم ،‌حقيقتاً هيچ ميراث زيربنايي قابل توجه و قابل قبولي از رژيم گذشته ـ که استقلال اين ملت را نشان دهد ـ نداشت . بسياري از آنچه را هم که بود و در طول سالهاي متمادي به دست آمده بود جنگ از دست ما گرفت . (بيانات مقام معظم رهبري در ديدار با رئيس جمهور وقت و هيات دولت ، 9 مرداد 1376 )

 

یاصاحب الزمان (عج)

 مردم و دیگران

عده ای فقط به خود فکر می کنند و به دیگران کاری ندارند.
عده ای همچون سیم رابط فقط به دیگران فکر می کنند.
عده ای هم به خود فکر می کنند و هم به دیگران .

مردم و اطعام
بعضی می خورند و می خورانند.
بعضی نه می خورند و نه می خورانند.
بعضی نمی خورند ولی می خورانند.
آیا می دانی کدام بهتر است؟

مردم و منکرات 
مردم در رابطه با منکرات چند دسته اند:
گروهی بی تفاوتند و کاری به فساد و صلاح جامعه ندارند.
گروهی مروج فساد و منکراتند.
گروهی چون خورشید جهان را روشن و آفت ها را از بین می برند.
یا رب! ما را نیز از این دسته اخیر قرار بده.

مردم و درختان
بعضی همچون درختان سرسبز و بانشاط هستند.
بعضی همچون درختان بی ثمر و پرآفت هستند.
بعضی همچون سنجد پیچیده اند.
تو هم درخت وجودت را پرثمر ساز!

مردم و کار خیر
گروهی اهل خیرند و دائما به فکر گره گشایی از مشکلات دیگران هستند.
گروهی بی خیرند و کوچکترین کاری برای رفع مشکلات دیگران انجام نمی دهند.
گروهی نه تنها بی خیرند که مانع خیرند و مرتب در برابر کسانی که کار خیر انجام می دهند، مشکل ایجاد می کنند.
تو نیز گره گشای دیگران باش .

مردم و گناه
می توان عموم مردم را از نظر تقوی و پاکی، عبادت و درستی، گناه و بی بند و باری، به سه دسته تقسیم نمود.
دسته ای از افراد پیوسته به فکر عبادت و بندگی خدا می باشند. و خیلی کم به فکر گناه می افتند و اگر کار خلافی از آنها سر بزند، فورا پشیمان گشته و توبه می کنند.
دسته ای از افراد نسبت به عبادات و واجبات پایبند هستند، اما از گناه و معصیت هم پرهیزی ندارند و چندان بر هوای نفس خود مسلط نیستند. و چه بسا در هر شبانه روز، بارها مرتکب گناه می شوند و گاه و بیگاه هم استغفار می کنند.
دسته سوم اشخاصی هستند که گذشته از آنکه هرگز به فکر عبادت و تقوی نیستند. دائما در وادی معصیت سیر می کنند و همیشه در حال عصیان به سر می برند و هیچگاه در مقام عذر خواهی و توبه برنمی آیند.
خدایا! ما را لحظه ای به خودمان وا مگذار.

مردم و دانش 
حضرت علی علیه السلام فرمود: مردم نسبت به علم و دانش سه گروهند:
علمای الهی .
دانش طلبانی که در راه نجات، دنبال تحصیل علمند.
جاهلان و احمقان بی سر و پا که دنبال هر صدایی می روند و با هر بادی حرکت می کنند، همان ها که با نور علم روشن نشده اند و به ستون محکمی پناه نبرده اند.(نهج البلاغه، ترجمه آیة الله مکارم شیرازی، ج3، کلمه قصار147)

مردم و دانایی
حکیمی را گفتند: پندی ما را بیاموز. گفت: مردم دنیا بر چهار گروهند:
یکی آن است که داند و داند که دانا است، از وی دانش بیاموزید.
دیگر آن است که داند و نداند که دانا است؛ او فراموشکار است، یادش دهید.
و سوم آن است که نداند و داند که نداند، بیاموزیدش .
و آخر آن است که نداند و نداند که نداند، او جاهل است، از وی دوری کنید.

مردم و قرآن
مردم در برخورد با قرآن چند دسته اند.
دسته ای سر و کاری با قرآن ندارند.
دسته ای فقط توجه سطحی و ظاهری به قرآن دارند. در حد قرائت و تجوید.
دسته ای قرآن را به عنوان کتاب زندگی می دانند و اعمال و رفتار خود را با آن تنظیم می کنند.
خدایا! ما را از عاملان به قرآن قرار بده .

مردم و گذشته
بعضی از مردم دائم افسوس گذشته را می خورند.
بعضی از مردم همه توجه خود را معطوف به آینده کرده اند و هم افسوس گذشته را می خورند.
و بعضی از مردم، هم نقد عمرشان را غنیمت می شمرند و هم به فکر آینده خود هستند. عاقل کسی است که از دیروز پند گیرد، در زمان حال زندگی کند و به آینده بیندیشد.

شهيد مهدي نوري 

مهدي 30 شهريور 1363 چشم به جهان گشود. مهدي در خانواده اي مذهبي و مؤمن به انقلاب و عاشق عاشورا در دار الولايه سيستان، آئينه چشم ها را منظرگاه اقيانوس جاري زندگي كرد. پدرش، از خادمين ابا عبدالله الحسين(ع) و اصحاب عاشورا به شمار مي رفت و كوله بار عشق وي به ائمه اطهار پر از زاد راه خير و بركت براي مردم و كانون گرم خانواده اش بود. به همين نيت نيز نام مولود را مهدي گذارد تا در پرتو اين نام آسماني بنشيند و فرزند را با لالايي تقوا و عفاف و آرزوهاي پدرانه بپروراند. از اين رو مهدي نوجواني اش را به آموزه هاي ديني و فرهنگ اسلامي و عضويت بسيج در مدرسه راهنمايي شهيد مطهري و دبيرستان شهيد حسيني طباطبايي زابل گذراند. مهدي، نشاط و طراوت جواني را با سيماي زيبا و سيرت زيباتر در آميخته داشت و عشق به اهل بيت و شهيدان كربلا را همچون خون در رگ هاي عقيده و ايمان مي پروراند.

آن گاه كه پرچم السلام عليك يا ثارالله بر گلدسته هاي مساجد شهر و حسينيه ها به اهزاز در مي آمد و پيام فرا رسيدن ماه محرم را به گوش جان عاشورائيان زمزمه مي كرد، مهدي با همه معرفت قلبي اش پيراهن سياه به تن مي كرد و در دسته هاي سينه زني و هيأت هاي عاشورايي به عزاداري مي پرداخت و كمر به خدمت عاشورائيان مي بست. 

نوا و نگاه و خنده و نشاط و ادب مهدي بوي محبت مي داد و روح مهرباني و الفت را در فضاي كوچه و بازار و فروشگاه جواهري اش مي پراكند. به سبب ويژگي ها زبانزد خانواده و دوستانش بود. سرانجام شامگاهي به سرخي شامگاه كربلا و در ايام  اربعين امام و مرادش آقا ابا عبدالله الحسن(ع) و در حالي كه انگشتري نامزدي اش را به انگشت آروز داشت و مرادش را به شوق ازدواج در هفته اي ديگر چراغان كرده بود غريبانه و مظلومانه در جاده زابل – زاهدان به خيل كاروان شهيدان خداجو پيوست و در حسرت حنابندان دامادي اش از خون رخسار، حناي دامادي به دست و پا بست و در حجله گاه ابديت آرميد

 شهيد مهدي نجفي

مهدي به امام غريبش اقتدا كرد و غريبانه رفت. از دريا آمد، به دريا پيوست و امواج ياد و خاطره اش را به رخسار تشنگان فيض حضرت او پاشاند. مهدي در اولين روز خرداد 1347 در مشهد الرضا و در خانواده اي پايبند، مذهب و معطر به عطر ولايت چشم به روي گلدسته هاي حرم مولايش حضرت امام رضا (ع) گشود. از سقا خانه محبت آن حرم آب زندگاني جاويد نوشيد و از كبوتران بهشتي اش نغمه سرايي و الفباي ارادت آموخت. او تحصيلات ابتدايي را در دبستان بهادر مشهد گذراند و تابستان ها را به كار يادگيري و تعمير برق اتومبيل مشغول شد. مهدي، زاده كار بود و چون همه فرزندان مصمم اين سرزمين مينوي فرزند تلاش خصال خويش. به همين سبب شانزده ساله بود كه ترك حرم و گلدسته يار و ديار كرد و به زاهدان عزيمت نمود تا در كنار برادر به كار خودرو اشتغال ورزد. 

هنوز سالي بيش از اقامتش در زاهدان نگذشته بود كه به سنت اهل تقوا ازدواج نود تا دينداري اش پايدار بماند و پاي جواني او به بيراه نلغزد كه ثمره اين ازدواج زود هنگام اما نيكو، دو فرزند پسر و يك دختر مي باشد. چند سال بعد، غم غربت، مهدي را از زاهدان به مشهد روانه كرد تا بار ديگر به امام همامش سلام گويد و در جوارش بياسايد.

در مشهد با روحيه اعتقادي كه داشت زمينه را براي كار فرهنگي مناسب ديد و به امر به معروف و نهي از منكر پرداخت اما گويي اراده خداوندي بر آن بود تا مهدي را در دياري ديگر به سوي خويش فراخواند. پس او را در راه انجام كاري به سوي زابل كشاند. او در بازگشت از زابل در شهادتگاه تاسوكي از دور چشم، به گلدسته هاي امامغريبش دوخت و در شامگاه خونين 25 اسفند شاهد شهادت را در آغوش گرفت.

 شهیدبزرگوار غلامرضاقدرت پناه درپنجم تیرماه ۱۳۴۵درخانواده ای متدین ومذهبی وکشاورز درروستای ارباب از توابع شهرستان زابل دیده به جهان گشود ،او دومین فرزند وپسرارشد خانواده بود.تحصیلات دوران ابتدایی رادرزادگاهش ودوران راهنمایی رادرمدرسه مالک اشتر بنجار سپری نمود.باشروع جنگ تحمیلی درس رارها نموده وچندین مرحله به صورت داوطلب بسیجی جهت دفاع ازمملکت اسلامی به جبهه ها اعزام گردید.

 گل بوستان دارالولایه ، شهید نعمت الله پیغان سال 1354 در زابل دیده به جهان گشود . او را نعمت الله نام نهادند چون که نعمت خدا به خانوادن پیغان بود. این افتخار برای نعمت الله پیغان بس که خداوند او را در دامن مادری مومنه آفرید. نعمت الله دست پرورده خانواده ای است که همه هم و غم خود را تربیت فرزندان خود قرار دادند. فرزند خانواده پیغان بودن مسئولیت بزرگی بود که نعمت الله به آن آگاه بود. او همه سختی ها و رنج های پدر و مادر را دیده بود و می دانست که از او چه می خواهند دوران ابتدایی و راهنمایی را با موفقیت گذراند اما درس و مدرسه و کتابهای معمولی او را ارضاء نمی کرد به حوضه علمیه امام صادق(علیه السلام) زابل وارد شد.

ساعت 20:45 شامگاه پنج شنبه 25 اسفند 84 را نشان می داد و جاده زابل – زاهدان آبستن حادثه ای تلخ و جانگداز بود....

اذن دخول سرزمین فکه ، تشنگی است. 

فکه یادآور نام چهار عملیات است : والفجر مقدماتی (بهمن 61) ؛ والفجر یک (فروردین 62) ؛ ظفر چهار (تیر63)؛ و عاشورای سه (مرداد63) . فکه روایت سر زمینی است که رمل‌ های آن پیکر خونین بسیاری از عزیزان این سرزمین را کفن کرده است .

این روایت ، ساده و مختصری است از منطقه فکه که احتمالا یا رفته‌ای یا قرار است بروی و ببینی ؛ اما من می‌خواهم روایت دومی را هم از فکه بیان کنم روایتی که این‌قدر مختصر نباشد و گوشه ‌ای از حقایق را به تصویر بکشد.

بسیجی‌ها هشت تا چهارده کیلومتر را در حالی با پای پیاده از میان رمل‌ ها و ماسه ‌های روان فکه گذشتند که وزن تقریبی تجهیزاتی که همراه داشتند دوازده کیلو بود؛ تازه بعضی ‌ها هم مجبور بودند قطعات چهل کیلویی پل را نیز حمل کنند. این پل ‌ها قرار بود روی کانال ‌ها تعبیه شود تا عبور رزمندگان به مشکل فوگاز برنخورد. تا همین جا را داشته باش تا برسیم سر موانع ، اصلا عملیات والفجر مقدماتی را به خاطر همین می‌گفتند عملیات موانع . هدف بسیجی‌ ها خط دشمن بود . مجموعه‌ای از کانال‌ها ، سیم‌خاردارها و میدان مین ‌ها که گاهی عمق آن به چهار کیلومتر می‌رسید ، بچه ‌ها یکی را که رد می‌کردند به دیگری می‌ رسیدند. موانع معروف فکه هنوز زبانزد نیرو های عملیاتی است ؛ کانال ‌هایی به عرض سه تا نه متر و عمق دو تا سه متر و پر از سیم‌خاردار ، مین والمر و بشکه ‌های پر از مواد آتش ‌زا.